Wat gebeurt er als je een gezin met pakweg drie muppets bij een
grootgrutter loslaat? Een gezin dat bijna drie jaar in het land van de pizza,
pasta, risotto en gelato woont? Met
muppets in de willekeurige leeftijden van 2, 5 en 7 jaar, die dan voor het
eerst sinds een jaar weer bij die ene Nederlandse grootgrutter met die kleine
winkelwagentjes komen?
Laat ik eerst iets vertellen over gisteravond, over de avond waarop ze in
Nederland aankomen. Zodat je een beeld hebt. Er wordt laag culinair gesnackt
met hapjes van drie soorten kroket, van kaassoufflé, bitterballen en
frikadellen-speciaal, met verse goudbruingebakken frites (niet te verwarren met
die gebakken en weer opnieuw opgewarmde en slap geworden aardappelstaafjes uit
een gaarkeukenformaat au bain-marie bak). ‘En normaal hebben we er groenten
bij, nu helemaal niks gezonds!’ roept de blonde dochter verrukt uit. Het feest
is dan al begonnen. Het is vakantie in Nederland.
De volgende morgen crossen drie kleine winkelwagentjes door de winkel.
Helaas steekt er boven het karretje van de kleinste muppet geen vlaggetje uit.
Dus zodra hij achter een diepvriezer verdwijnt, is hij lost in space. De blondine bedenkt dat de kleine man dan maar de
middelste van de kindercaravaan moet zijn, zodat het managementteam weet als
het de twee vlaggetjes van de anderen ziet, dat de kleine man daartussenin moet
lopen.
Nu wordt de grootgrutter geplunderd. Kinderhandjes graaien naar
krentenbrood, rozijnenbrood, notenbrood en vers meergranenbrood. In samenspraak
met het management belanden beschuitbollen, filet americain, een uitgebreide
voorraad stroopwafels, anijshagel, vruchtenhagel en mergpijpjes in de
karretjes. De zuivelkoeling wordt ook aan een grondige keuring onderworpen,
waarbij allerlei soorten vla ‘goed’ gekeurd worden: chocoladevla, vlaflip,
rijke vanillevla met vanillemerg. Bij elk typisch Nederlands en door ieder lid
van het gezin gemist product gaat uitbundig gejuich op. Kinderkeeltjes steken
elkaar vol vuur aan. De jackpot winnen is er niks bij.
Natuurlijk moet er ook geproefd worden van alle schaaltjes die klaarstaan
met kaas, worst en donuts. Alsof ze er speciaal voor dit gezin zijn neergezet.
Ze gaan er bijna bij zitten. Gelukkig is het nog zo vroeg dat er nog niet veel
andere mensen in de winkel zijn.
Hoewel de blondine wel live verslag uitbrengt aan een verkoopster, die erg
doet herinneren aan de moeder van haar crèchevriendinnetje en klasgenootje drie
jaar geleden. ‘Wij praten wel Nederlands,’ legt ze uit, ‘maar we wonen in
Italië. Daarom doen we nu voor het eerst in onze vakantie hier boodschappen.’
Later laat ze nog weten dat ze de grootste pot pindakaas met stukjes noot
hebben weten te bemachtigen. De verkoopster zal hen niet snel vergeten. Ze
blijkt zo’n beetje alles van hen te weten.
Bij het afrekenen van al de uitpuilende karretjes komt het management er
natuurlijk achter dat deze overvloed wel heel erg overvloedig is voor de
komende twee weken. Gelukkig zijn er veel familie en vrienden in hun buurt die
in het lekkers zullen delen. En bij wie het achterblijft, als zij weer achter
de pizza, pasta, risotto en gelato plaatsnemen.
Heerlijk lieverd! En wat hebben we lekker meegenoten van al dat lekkers. Dat die broodjes van ons er überhaupt nog bijpasten he....hihi...
BeantwoordenVerwijderenGelukkig hadden jullie daar eigen karretjes voor...maar ja, ze belandden uiteindelijk wel op onze eettafel en van onze grote ogen in onze buik...
BeantwoordenVerwijderen